Orlando and the Beach

Het ergste wat je kan overkomen wanneer je in een land als Amerika bent, blijft voor mij helaas niet bij ‘denken aan’ en voorkomen. Ondertussen ± 6 weken geleden stuurde een vriend van mij een berichtje op vrijdag avond of ik ook naar downtown kwam. Natuurlijk pakte ik mijn spullen, kleedde mij om en fietste naar de bar. Alleen ik wist dat je voor die club een paspoort nodig had om binnen te komen (dat is hier bij de meeste clubs zo of een Amerikaanse ID) dus nam ik deze met veel zorg mee. Het was een mooie avond met wat biertjes en een hoop gezelligheid. Regelmatig hoor ik nog steeds ‘your accent is so cute’ als man weet ik niet of ik dar zo blij mee moet zijn schattig gevonden te worden, maar de aandacht van de dames is getrokken!
In de nacht op weg op mijn mountainbike naar huis checkte ik weer waar mijn paspoort was - gedurende de avond doe ik dat eigenlijk continu - maar nu was deze toch echt weg!! Ik stond op het punt me totaal uit te kleden op University Avenue - waar het aardig druk was met dronken studenten - om mijn paspoort te zoeken. Ik denk dat ik me nog nooit zo nuchter gevoeld heb na bier. Natuurlijk ben ik terug gegaan en heb gezocht, wat politie op straat gevraagd, maar het leek er niet op dat deze terug kwam.

Een dag later ben ik met Emily aangifte gaan doen op het bureau en heb naar Washington gebeld waar onze ambassade zit. Het zag er niet bepaald goed uit, aangezien mijn visum er ook in geplakt zit.
Ondertussen gaat het leven hier gewoon door! Bij het uitgaan dacht ik dat wordt dus geen bier meer voorlopig, maar als mijn rijbewijs niet geaccepteerd wordt en ik uitleg over de diefstal dan is alles ineens goed. Dit had ik dus gewoon eerder moeten doen!
Na een week bij de kroegen en de politiehecht gecheckt te hebben waar ik mijn nummer had achter gelaten, helaas niets gevonden. Dit bracht mij naar gelukkig relatief dichtbij voor Amerikaanse begrippen, het Nederlandse consulaat in Orlando, om een nieuw paspoort aan te vragen.

Ik had op korte termijn een afspraak kunnen regelen, natuurlijk door de week waardoor mijn vrienden hier gewoon moeten werken. Dus met een huurauto ben ik zelf het consulaat en de stad gaan bezoeken. In tegenstelling tot de zwaar beveiligde ambassade van Amerika, kon ik hier gewoon naar binnen lopen en was het een groot kantoor gebouw, zonder ook maar 1 gewapend persoon. Mijn afspraak bevatte 20 minuten tijd, natuurlijk nam ik 1 uur en 15 minuten waardoor de wachttijd aardig opliep voor anderen. Met een hoop papier werk en telefoontjes naar Nederland is het wel gelukt om een nieuwe aan te vragen.
Ondertussen heb ik mijn nieuwe paspoort weer binnen voor maar liefst 180 dollar, maar we kunnen er weer op uit! Ik moet zeggen ik houd van avontuur maar iets selectiever had wel gemogen!

Orlando is erg grootte stad, met een leuk centrum en veel grote meren midden in de stad. Erg mediterraanse sfeer en Spaanse invloeden. De buitenring is erg zakelijk en afschuwelijk om te wonen. Aan het eind van de dag kwam ik nog langs een grote outlet, wat een mega stores!

En paar weken geleden ben ik met wat vrienden van UF naar Het strand geweest bij St. Augustine, ontzetten mooi wit/geel zand en warm water natuurlijk. De stad zelf is ook zeker erg gaaf, het is de oudste stad van heel Amerika, dus veel bijzondere gebouwen. En zoals het hoort na een strand dag, goed verbrand en lekker nagloeien in bed.

Momenteel zijn we druk bezig op de uni met de voorbereidingen voor de conferentie in Baltimore, American Society for Mass Spectrometry (ASMS) genaamd. Hier gaan we as. vrijdag naartoe en duurt tot de vrijdag daarop. Ik ben ontzettend benieuwd wat het gaat brengen, het programma is erg vol, maar vol met interessante readings, workshops en ontmoetingen.
En daarna mag ik even een paar dagen eruit naar New Jersey bij Emily’s familie. Ze woont op 20 minuten van het strand en een uurtje van Manhatten, dus we gaan naar New York!!!